Geçen hafta 1 saatliğine de olsa Antalya Konyaaltı plajını görme şansım oldu. Tabi sahil taşlı ama ne taş.Öyle güzel yuvarlak formlarda taşlar vardı ki toplamamak için kendimi zor tuttumsa da muvaffak olamadım ve bir kucak dolusu taşla döndüm Ankara'ya. Ve sanırım bu taşlar bana eşimin yeğeni 2,5 yaşındaki Furkan'ı hatırlatacak. Çünkü benden görüp bir sürü taşı kucağında götürmeye çalışması hiç aklımdan gitmiyor.:))) ve bir de oşıns, biiiç, flovırs,mamy,dedy deyişi.(tabi böyle yazılmıyor biliyorum, ayrıca belirteyim de amaaaan böyle mi yazılır falan demeyin)
Tabi bu taşlar ne oldu dersiniz. Bir güzel çizilip, boyanıp, evimizin dekoru oldular. :))
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(
Atom
)
0 yorum :
Yorum Gönder
Zaman ayırıp mesaj yazma zahmetinde bulunduğunuz için teşekkürler.
Yorum yazıp alttaki seçenekten anonimi tıklayıp yorumlarınızı yayınlayabilirsiniz.