5 Aralık 2013 Perşembe

Yeni doğan bebişimizi görmek için yollara düşmüşüm...

      Teyzelik fikri başlarda anlamsız oluyor. Özellikle daha anneden ayrılmazken bebek. Ama büyüdükçe daha da çok hissediyor insan o duyguyu. Rana'mız bizim ilk göz ağrımız. Yeri bambaşka. Tabi ufaklık büyüyünce ne olur bilinmez ama durum şimdilik bu. Gittim gördüm Mustafa Agah'ımızı. Henüz iki haftalık. Emiyor, yatıyor, uyuyor, kalkıyor, emiyor, uyuyor böyle bir süreç.  Kardeşimin günleri artık bir bebeğe endeksli. Tabi annelik duygusuyla yapılır ancak bütün bunlar. O yüzden ben anlamam. Sadece şu hissiyatımla düşündüğümde büyük bir sabır süreci gibi geliyor. Ama anne hissiyatıyla bakınca sanırım daha farklı. DAha keyifli gibi.  VElhasılı  sadece yaşamak lazım.
     BÜtün duygular yaşandıkça , zamanı, mekanı geldikçe ancak açığa çıkar ve hissedilebilir.  Örneğin evlenmeden önce anlayamazsınız evliliğin nasıl birşey olduğunu.  Ne kadar anlatsanız da herkes ayrı yaşar o duyguları. Ama yol yordam gösterebiliriz azıcık. Mesela saygı başta gelir deriz, güler yüz tatlı dil deriz, yeri geldi mi susacaksın deriz, hep klişedir ama hep de temel direğidir bu sözler evliliğin. Nereden geldim bu konuya hıı evet annelikte öyledir muhakkak.  Aşk da... Sanırım ancak aşkla izah edilebilir bir annenin çocuğuna olan duyguları...AZıcık yanından gidince kokusunu özlemesi, ufacık bir şey de içinin gitmesi... vs.
     Gelelim teyzelik duygusuna. Bakın bunu anlatabilirim işte. Özlersiniz yeğeninizi , en çok sizi sevsin istersiniz (tabi mümkün değil onca teyze arasından beni seçmesi )( bir de kendini sevdirmek için kendini parçalayan teyzeleri varsa hiç mümkün değil:))) tabi ben bu durumu başta kanıksadığım için dert etmiyorum. Yanınıza geldiğinde öper, öper, öper, doyamazsınız. Onunla konuşmak, bişeyler yapmak  mutlu olduğunu görmek büyük bir keyif olur sizin için.
    İşte Mustafa Agah'ımız da birazcık büyüsün teyzelik duygularımız yavaş yavaş inkişaf edecek inş.
    Bir sürü fotoğrafını çekmeyi hayal etmiştim. Ama olmadı . SAdece fırsat bulduğumuz bir ara akşam çektilerim var onlar da istediğim gibi olmadı. Artık birazcık daha büyüsün inş. fotoğrafçılık sanatımı konuşturacağım:))



                                                 Rana Ve Mustafa Agah



Mustafa Agah


0 yorum :

Yorum Gönder

Zaman ayırıp mesaj yazma zahmetinde bulunduğunuz için teşekkürler.
Yorum yazıp alttaki seçenekten anonimi tıklayıp yorumlarınızı yayınlayabilirsiniz.

 

Rukiye'nin Günlüğü Copyright © 2012 Design by Ipietoon Blogger Template